تأثیر تیمار سایکوسل بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی دو رقم زیتون (ماری و میشن) تحت شرایط تنش خشکی

در مناطق خشک و نیمه خشک، آب مهم ترین عامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی بوده و زیتون یکی از مهم ترین درختان میوه رشد یافته در این مناطق است. به منظور بررسی اثر تیمار سایکوسل بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی دو رقم زیتون (ماری و میشن) در شرایط تنش خشکی، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل سه عامله در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در مدت نهایی چهار ماه انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل سایکوسل (در سه سطح؛ صفر، 500 و 1000 میلی گرم در لیتر)، تنش خشکی (در سه سطح فواصل آبیاری 5 ، 10 و 15 روزه) و دو رقم زیتون (ماری و میشن) بود. نتایج نشان داد که افزایش سطوح خشکی موجب افزایش تعداد روزنه ها در واحد سطح برگ و کاهش سطوح فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنه ای، وزن خشک برگ، ساقه و ریشه در هر دو رقم شد. هم چنین نتایج نشان داد که تیمارهای سایکوسل موجب افزایش؛ تعداد روزنه ها در واحد سطح برگ، افزایش فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنه ای و وزن خشک برگ در مقایسه با شاهد شد ولی تأثیر معنی داری بر وزن خشک ساقه و ریشه نشان نداد. بر اساس صفات مورد ارزیابی، رقم میشن نسبت به رقم ماری مقاومت بیشتری به خشکی نشان داد. به طور کلی نتایج نشان داد که استفاده از سایکوسل میتواند موجب بهبود فتوسنتز در شرایط تنش خشکی شود.